Giant Sand is altijd, met meer dan vijftig albums op zijn conto, één van de meest meest productieve , maar vooral fascinerende bands geweest, van in de tachtiger jaren tot op heden, zo zal nogmaals blijken na een schitterende passage in De Roma. Frontman Howe Gelb kan er zijn fantasie en muzikaal talent in kwijt en als creatieve duizendpoot, zag je de band regelmatig van bezetting veranderen en waren ze muzikaal ook niet onder één welbepaalde noemer te klasseren. Dit was ook vanavond duidelijk te horen met een show die wervelde tussen desert rock, alt-country, blues, rammelende garagerock, jazz en psychedelica. Giant Sand greep bijna terug naar de klank van zijn beginjaren en dit gold ook over de driemans bezetting met drummer Tommy Larkins, die ook de percussie bij Jonathan Richman verzorgt en bassist Nick Augustine. Ook qua samenstelling als powertrio gaat Giant Sand terug naar een verleden als trio, waar Gelb met frontman Joey Burns en drummer John Convertino van Calexico de podia onveilig maakte.

Om het helemaal in de typische desert rock sfeer van Tucson, Arizona te houden, wordt het voorprogramma verzorgd door ander talent uit de regio, Xixa. Xixa speelt vanavond als akoestisch duo van Brian Lopez en Gabriel Sullivan, die vocaal wel een reïncarnatie van Mark Lanegan lijkt en wiens stem perfect bij hun donkere sound past die zweeft tussen psychedelisch klinkende cumbia en de typische woestijnrock uit de streek. Ook in Tuscon, Arizona is de muziekwereld klein, want Xixa heeft nauwe banden met Calexico. Brian Lopez was er leadgitarist en was er ook bij op de laatste “El Mirador” tournee. In Amerika spelen ze als sextet en halen ze hun rocksound boven maar met beklijvende akoestische versies van het swingende “Eclipse” en het mysterieus donkere “Genesis of Gaea”, blijken ze de perfecte opwarmer voor de aankomende hoofdact.

Bewonderenswaardig hoe Howe Gelb steeds zijn veel te jong overleden dierbare vriend en in Duitsland geboren Rainer Ptacek, blijft eren in zijn sets. Rainer was een meesterlijke gitarist en medestichter van Giant Sandworms in de zeventiger jaren, de voorloper van Giant Sand, en kon met zijn talent zelfs de bewondering afdwingen van toppers zoals Robert Plant en Billy Gibbons. Vanavond trapt Gelb zelfs de set af met een gemoedelijke op zijn prachtige Kai hollow body gitaar getokkelde versie van “Farmer”, dat dadelijk een warm alt-country clubsfeertje schept. Gelb zal vanavond maar liefst drie songs uit het grote repertoire van Ptacek opdiepen. Het droeve, bluesy “Worried Mind” wordt heerlijk solerend uitgesponnen door het drietal en een de stompende bluesrocker "Derailed", opgesmukt met jazzy passages en een knappe bassolo van Rainer’s bassist Nick Augustine, worden verheven tot de pareltjes uit de set. “Shiver” zorgt dan weer samen met het gouden oudje “Moon Over Memphis” voor een heerlijke country moment, met een meesterlijk solerende Gelb op gitaar, terwijl “Wearing The Robes Of Bible Black” in een JJ Cale sfeertje wordt gedompeld. In al zijn enthousiasme had Gelb echter iets te hard op zijn effectpedalen getrapt, wat voor enkele technische strubbelingen zorgde, maar we moesten ons geen zorgen maken, want hij ging zijn geheim wapen bovenhalen, wat bleek zijn dochter Talusa te zijn. Niets mis met het feit dat een vader zijn muzikale dochter in de kijker zet, maar op een cover van Vera Lynn’s “We’ll Meet Again” en een recht uit het boekje gespeeld “Femme Fatale” zaten we na een Howe Gelb op dreef alles behalve te wachten.

Met het afsluitende “Summer’s End” van een gevierde John Prine, waar de bandleden van Xixa het podium vervoegen, sluit deze avond schitterend af, maar we hadden liever een volledige set gezien met een Howe Gelb die geweldig op dreef was met zijn powertrio van Giant Sand. Giant Sand blijft een unieke belevenis en we krijgen zeker nog kansen genoeg om Gelb zoals vandaag op zijn best te zien. Een nieuw Giant Sand album staat in de steigers en dat wordt zeker een niet te missen moment.

Yvo Zels

Meer foto's